Ο 90χρονος κύριος Θανάσης στις Αιγές, είναι από μόνος του αξιοθέατο

Ο κύριος Θανάσης διασχίζει καθημερινά σχεδόν τα 14 χιλιόμετρα που χωρίζουν το σπίτι και το κτήμα του στην Παναγία Σουμελά της Βέροιας, για να στήσει τα καφάσια με την πραμάτεια του στο πάρκινγκ των επισκεπτών που συρρέουν για το αναστηλωμένο Ανάκτορο των Αιγών.

«Ελάτε, ελάτε να πάρετε! Δεν έχετε ξαναφάει ωραιότερους λωτούς, βιολογικούς, αράντιστους!» μας καλεί. Του υποσχόμαστε με τη γυναίκα μου και τον 11χρονο γιο μας, ο οποίος, ως λάτρης της μακεδονικής ιστορίας, δεν κρατιέται να δει από κοντά το θέατρο όπου δολοφονήθηκε ο Φίλιππος και το Ανάκτορο όπου στέφθηκε βασιλιάς ο Μέγας Αλέξανδρος, ότι θα επιστρέψουμε.

Η επιμονή του γιού μου «ανάκτορο πρώτα, λωτοί μετά» αποδείχθηκε φρόνιμη. Όταν φτάσαμε στο Ανάκτορο, ήταν νωρίς το πρωί, ήμασταν σχεδόν εμείς κι ο φύλακας. Στον δρόμο της επιστροφής, αφού είχαμε αγγίξει με δέος τις κολόνες και ρουφήξει τις εικόνες από το μεγαλοπρεπές οικοδόμημα και το τοπίο, είδαμε ότι ο κύριος Θανάσης ήταν ακόμα εκεί.

Στον δρόμο της επιστροφής, αφού είχαμε αγγίξει με δέος τις κολόνες και ρουφήξει τις εικόνες από το μεγαλοπρεπές συγκρότημα, είδαμε ότι ο κύριος Θανάσης ήταν ακόμα εκεί.
Στον δρόμο της επιστροφής, αφού είχαμε αγγίξει με δέος τις κολόνες και ρουφήξει τις εικόνες από το μεγαλοπρεπές συγκρότημα, είδαμε ότι ο κύριος Θανάσης ήταν ακόμα εκεί.

«Ήρθατε για τους λωτούς; Πάρτε και θα με θυμηθείτε!».

«Η υπόσχεση είναι υπόσχεση», τον διαβεβαιώνω. «Πόσο χρονών είστε αν επιτρέπετε;» τον ρωτάω. «Ογδόντα εννέα στα ενενήντα» απαντά εκείνος.

«Μοιάζετε με εβδομηντάρη το πολύ», του λέω, κι εκείνος βρίσκει αφορμή να μου εκμυστηρευτεί το μυστικό της μακροζωίας του. «Τρώω λωτούς και 1-2 κιλά μήλα την ημέρα, κι ας είναι σάπια».

Προτού τον αποχαιρετήσουμε, μας λέει και ποια συμβουλή δίνει στα ζευγάρια που επισκέπτονται τον υπαίθριο πάγκο του: «Να είστε αγαπημένοι, και θα ζήσετε μέχρι τα 100. Το μυστικό είναι ένα: να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον. Εάν συγχωρείς εσύ, θα σε συγχωρέσει και ο Θεός».

Η αναστήλωση του Ανακτόρου και το άνοιγμά του στο κοινό ήταν εξαιρετική εξέλιξη για τον ίδιο. «Στήνω τον πάγκο μου εδώ, στο πάρκινγκ, για τους τουρίστες, και αυτοί συρρέουν».

Η ώρα έχει πάει 13:30 και οι τουρίστες έχουν πλέον πράγματι αρχίσει να κάνουν ουρά μπροστά στον πάγκο του. Άκουσα αγγλικά με αμερικανική προφορά, γαλλικά, γερμανικά, αλλά και άγνωστες σ’ εμένα γλώσσες, νέων κυρίως, αλλά και ηλικιωμένων.

Οι περισσότεροι φεύγουν φορτωμένοι με λωτούς, μήλα, και τα σοφά λόγια του κυρίου Θανάση.

Διαβάστε επίσης

«Κανένας μόνος, κανένας νηστικός»
«Μια εικόνα μπορεί να αλλάξει την πορεία της ιστορίας»