Ταυτισμός: «Όταν είμαι με την ομάδα αγαλιάζει η ψυχή μου»

Γνωρίστε την πρώτη θεατρική ομάδα της Ελλάδας με ηθοποιούς στο φάσμα του αυτισμού που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη

Συναντήσαμε μέλη της ομάδας «Ταυτισμός» στην περιοχή του Λευκού Πύργου, λίγο πριν αποχαιρετιστούν για το καλοκαίρι και ανανεώσουν το ραντεβού τους με φρέσκες ιδέες και προτάσεις τον Σεπτέμβριο. Πήραμε μία γεύση των δράσεών τους και –το κυριότερο– είχαμε την ευκαιρία να δούμε στην πράξη πώς η τέχνη μπορεί να αποτελέσει μία γέφυρα ενδυνάμωσης, ορατότητας και επικοινωνίας.

Η λέξη ενθουσιασμός μόνο μπορεί να αποτυπώσει το κλίμα της επαφής μας με τα μέλη της ομάδας. Φρόντισαν να βρίσκονται στο σημείο συνάντησης από νωρίς, φορώντας μπλούζες με το σήμα του «Ταυτισμού» και ένα πλατύ χαμόγελο. Με κέφι και θετική διάθεση, μας συστήθηκαν και μοιράστηκαν μαζί μας την ικανοποίησή τους για τη συμμετοχή τους στην ομάδα. Μας παρουσίασαν ενδεικτικά κάποια από τα δρώμενα τους και παρέσυραν στον χορό τον κόσμο που μαγνητίστηκε απο την παρουσία τους.

Η Παρασκευή Σαλαβγιά είναι ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε και καθοδηγεί την πρώτη ερασιτεχνική θεατρική ομάδα με ενήλικους και ανήλικους στο φάσμα του αυτισμού στην Ελλάδα. Μας παρουσιάζει με καμάρι τα μέλη της.

Σύμβουλος ατόμων με αναπηρία και δημιουργός του «Ένας Κόσμος, Δύο Όψεις», που κινείται στα όρια του κοινωνικού ντοκιμαντέρ και της αυτοβιογραφίας με στόχο την ευαισθητοποίηση στο θέμα της λεγόμενης «αόρατης» αναπηρίας, η Παρασκευή περιγράφει πώς μέσα από την τέχνη ενισχύεται η αυτοπεποίθηση, καλλιεργείται η επικοινωνία και χτίζονται ουσιαστικές σχέσεις.

Η ιδέα ξεκίνησε από ένα παραμύθι

«Η ιδέα να δημιουργήσουμε μία θεατρική ομάδα γεννήθηκε μέσα από το χριστουγεννιάτικο παραμύθι που έγραψα “Εσύ, εγώ, εμείς”. Με κάποια από τα παιδιά που συμμετέχουν τώρα στη θεατρική μας ομάδα είχαμε ξανασυνεργαστεί στο ντοκιμαντέρ μου και με παρακίνησαν να ξανασυνεργαστούμε».

Η Παρασκευή θεώρησε την πρωτοβουλία αυτή μια πρόκληση και ταυτόχρονα μια μεγάλη ευκαιρία να αναδείξουν αυτοί οι άνθρωποι τις δυνατότητές τους, καθώς η βιωματική γνώση (ούσα και η ίδια άτομο με αναπηρία) «βοηθάει στο να καλλιεργείς την ενσυναίσθησή σου».

Στόχος της ομάδας είναι να αναδείξει τις ικανότητες των ανθρώπων, να τους βοηθήσει να καλλιεργήσουν και να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους, να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να αλληλεπιδράσουν με τα άλλα μέλη της ομάδας και τον κοινωνικό περίγυρο.

Το θέατρο καταρρίπτει ταμπού για τον αυτισμό

«Για εμάς το θέατρο είναι απλά η αφορμή για όλο αυτό που συμβαίνει» λέει η Παρασκευή, η οποία μαζί με την ομάδα της και συνοδοιπόρους την αδερφή της Ηλιάννα, εμψυχώτρια ομάδων, τη μητέρα τους Άννα Παναγιωτίδου, σύμβουλο ψυχικής ενδυνάμωσης, και τη θεία τους Βασιλική Παναγιωτίδου, φυσιοθεραπεύτρια και δασκάλα γιόγκα, καταρρίπτουν τα στερεότυπα και τη βιβλιογραφία γύρω από τον αυτισμό και την υποτιθέμενη δυσκολία των αυτιστικών ατόμων να αλληλεπιδρούν και να αισθάνονται.

«Αυτό που συμβαίνει είναι κάτι θαυμαστό. Με αγάπη και με δουλειά, αυτή η αντίληψη αλλάζει» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Μία μαγική χρονιά

Η ομάδα «Ταυτισμός» γεννήθηκε πριν από περίπου έναν χρόνο στη Θεσσαλονίκη και η εξέλιξή της έχει πάει ανέλπιστα καλά. Μετράει ήδη περίπου 25 μέλη και συνεχώς μεγαλώνει, ενώ πολλά είναι τα μηνύματα στήριξης και το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται για τη δράση της από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και του εξωτερικού.

«Αυτός ο χρόνος έχει κυλήσει μαγικά», λέει με χαμόγελο ικανοποίησης η Παρασκευή Σαλαβγιά. Θυμάται τις εβδομαδιαίες συναντήσεις της ομάδας στο Κινηματοθέατρο «Αλέξης Μινωτής» του Δήμου Αμπελοκήπων· παραστάσεις και δρώμενα που παρουσιάσαν, όπως το «Καφενείον Θεατρισμός» και το «Οι 13 Κληρονόμοι του κ. Νέλσον» στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς· τη θεατρική απόδοση του χριστουγεννιάτικου παραμυθιού στο Καραπάντσειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αμπελοκήπων και στο Βαφοπούλειο· τη συμμετοχή με δρώμενο στο 1ο Φεστιβάλ Ατόμων με Αναπηρία στη Θεσσαλονίκη.

«Η τέχνη είναι επουλωτική, θεραπευτική»

«Η τέχνη, όλα τα παρακλάδια της, είναι επουλωτική, θεραπευτική» λέει η Παρασκευή. Από την επαφή μας με τα μέλη της ομάδας ήταν έκδηλη μία διάθεση εξωστρέφειας και μία επιθυμία να αποτελέσουν μέρος του δημόσιου διαλόγου με άλλους όρους, μακριά από ταμπού.

«Είναι απολύτως φυσιολογικό να θέλουν βήμα, γιατί αντιλαμβάνονται ότι ναι μεν είναι διαφορετικοί στον τρόπο προσέγγισης αλλά αντιλαμβάνονται και τις δυνατότητές τους».

«Γιατί Ταυτισμός;» τη ρωτάμε ολοκληρώνοντας την κουβέντα μας, για το πώς προέκυψε η ονομασία της ομάδας.

«Γιατί είναι σημαντικό να ταυτιζόμαστε» μας απαντά. «Χρειάζεται να ταυτιζόμαστε με όλες μας τις όψεις, και σαν άνθρωποι αλλά και σαν κοινωνία, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ενσωματώσουμε οτιδήποτε θεωρούμε ενδεχομένως διαφορετικό και μακριά από το δικό μας μικρόκοσμο».